به گزارش الف؛ پایگاه خبری "اسپکتِیتور" در گزارشی "جو بایدن" رئیس جمهور آمریکا را رئیس جمهوری دانسته که پیروزی های ادعایی اش از زمان حضور در کاخ سفید، در واقع نمودهایی عینی از شکست دولت وی و به طور کلی ساختار حکمروایی آمریکا هستند.
اسپکتِیتور به ماجرای اخیر ترور "ایمن الظواهری" رهبر شبکه تروریستی القاعده توسط پهپادهای آمریکایی در کابل پایتخت افغانستان اشاره کرده و تاکید می کند که سخنرانی بایدن در اعلام این خبر نیز به جای اینکه نمودی از پیروزی دولت آمریکا و وی باشد، جلوه هایی ضمنی از شکست آمریکا و نهادهای اطلاعاتی و امنیتی و سیاسی آن را هویدا کرد.
پایگاه خبری اسپکتِیتور در این رابطه می نویسد:
« ایالات متحده آمریکا در آستانه برگزاری انتخابات میاندوره ای کنگره در نوامبر سال جاری میلادی است و برای رئیس جمهور آمریکا مجموعه روزهای اخیر، کاملا ناامیدکننده بودند. وی و همکارانش فقط و فقط در حال انکارِ وضعیت نامساعد اقتصادی آمریکا و رکود حاکم بر آن هستند. در عین حال، مواردی نظیر ترور رهبر القاعده "ایمن الظواهری" نیز بیش از آنکه نمودی از قدرت آمریکا باشد، جلوه هایی ضمنی از شکست دولت آمریکا را با خود به همراه داشت.
در هفته اخیر، جو بایدن به هیچ وجه شروع خوبی نداشت. وقتی وی در جریان کارزار انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال 2020 فعالیت داشت، مدام و مکررا می گفت که وی قصد دارد تا شرِ ویروس کرونا را از سرِ آمریکا کم کند. او گفت "من به دنبال تعطیل کردن ویروس و نَه کشورِ آمریکا هستم". با این حال، در چند روز گذشته اینطور به نظر می رسد که وی به وعده خود عمل کرد. البته که مشکل کار اینجا بود که وی خلاف و برعکسِ آنچه گفته بود را محقق ساخت. وی نه تنها اقتصاد آمریکا را تعطیل کرده، بلکه خودش نیز به ویروس کرونا مبتلا شد.
جو بایدن علی رغم اینکه در چندین نوبت علیه ویروس کرونا واکسینه شده، با این حال، به تازگی مبتلا به ویروس کرونا شد(او در مدت کمی دو مرتبه به کرونا مبتلا شد). در همین دوره، آمریکا عملا با چالش های جدیدی رو به رو شد. از یک سو، رشد تولید ناخاصل داخلی آن منفی شد و در عین حال، مردم نیز شروع به صحبت کردن از حاکم شدن رکود بر اقتصاد آمریکا می کنند.
با این حال، بایدن و تیم وی شدیدا از این فراری هستند که رکودِ جاری در آمریکا و چالش های اقتصادی این کشور به نام آن ها گره بخورد. در این راستا، وزیر خزانه داری دولت بایدن، "ژانت یلین" در میان افرادی بوده که از مردم خواسته تا در مورد رکود اقتصادی در آمریکا صحبت نکنند و چندان به آن نپردازند. در عوض، وی به چندین موضوع مثبت مختلف که از دید وی در اقتصاد آمریکا در حال رخ دادن هستند پرداخته است. وضعیت به گونه ای شده که انگار اگر بایدن و دولتش بگویند در آمریکا رکود است، همه می توانند بگویند بله رکود است و اگر هم نگویند، خیر کسی حق ندارد از این مساله حرف بزند.
انگار همه در حال همکاری با هم هستند که به مردم آمریکا و جهان بگویند که در این کشور رکودی حاکم نیست. در این راستا شاهد نوعی انکار حقایق، بازتعریفِ مسائل و واداشتن همه به پذیرفتنِ آنچه که جریان حاکم در قدرت می گوید هستیم(اشاره به دولت بایدن و تیم همراه با وی) و اگر مردم و کارشناسان چنین نکنند و به این مسائل تن ندهند، موجی از خشم آن ها را فرا خواهد گرفت.
در این میان یک چیز کاملا مشهود است و آن این که نقطه ای که اکنون بایدن و دولت وی در آن قرار گرفته اند، آن نقطه ای نیست که حامیان وی خواهان آن بودند که رئیس جمهورِ خود را در آن ببینند. ایالات متحده آمریکا در آستانه برگزاری انتخابات میاندوره ای کنگره در نوامبر سال جاری میلادی است و برای رئیس جمهور آمریکا مجموعه رویدادهای هفته اخیر، کاملا ناامیدکننده بودند. آن ها فقط و فقط در حال انکارِ وضعیت نامساعد اقتصادی آمریکا و رکود حاکم بر آن هستند.
در یکچنین شرایطی یک سیاستمدار تنها چند کار را می تواند انجام دهد. برجسته ترین اقدام در این زمینه شبیه به اقدامی است که وقتی یک فرد از کنار برکه ای بگذرد و ببیند کودکی در آن سقوط کرده و در حال غرق شدن است می تواند آن را انجام دهد: خود را به داخل آب می اندازد و کودک را نجات می دهد.
با این حال، متاسفانه بایدن تاکنون نتوانسته این شانس را داشته باشد و کمکی به آمریکا کند. در نقطه مقابل، تنها کار مثبت وی در هفته اخیر، صدور فرمان انجام یک حمله پهپادی علیه مخفیگاه رهبر القاعده "ایمن الظواهری" در کابل افغانستان بود. مساله ای که از دیدِ بایدن یک دستاورد خیلی بزرگ بود و وی در نطق تلویزیونی خود خطاب به مردم آمریکا نیز این رویکرد را نشان داد.
با این حال، این خبر از جهاتی دیگر، آنچنان که باید و شاید هم برای دولت بایدن حامل دستاورد نبود. بایدن در بخشی از سخنان خود اشاره کرد که نهادهای اطلاعاتی این کشور بیش از 25 سال وقت صرف کرده اند تا در نهایت بتوانند عامل یکی از بمب گذاری های خونین علیه نیروهای آمریکایی در قاره آفریقا(کنیا) را شکار کنند. مساله ای که به هیچ عنوان برای دستگاه های اطلاعاتی آمریکا که مدعی قدرتمندترین نهادهای اطلاعاتی در جهان هستند موضوعی خوشایند نیست.
البته در این میان یک نکته ناامید کننده برای آمریکایی ها نیز خیلی زود نمایان شد. آن نکته این بود که مشخص شد الظواهری برای ملاقات با خانواده اش به کابل آمده بود و به این دلیل آمریکایی ها توانستند وی را رهگیری کنند. از طرفی، خانه ای که الظواهری در کابل ترور شد، در نزدیکی سفارتخانه های بریتانیا و آمریکا بوده است!
پیشتر بسیار برای آمریکا تحقیر آمیز بود که پس از
قریب به یک دهه تعقیب و گریزِ اسامه بن لادن مغز متفکر حملات تروریستی 11 سپتامبر، وی در نهایت در قلمرو متحد نزدیک آمریکا یعنی پاکستان توسط نیروهای آمریکایی ترور شد. در نقطه مقابل، الظواهری در کشوری توسط آمریکا ترور شد که یک سال قبل بار دیگر و پس از 20 سال اشغالِ آن توسط آمریکا و ناتو، به طالبان تحویل داده شد. آمریکا 21 سال پیش با این ادعا به افغانستان حمله کرد که نمی خواهد این کشور به مامنی برای تروریست ها تبدیل شود. این در حالی است که طالبان که 20 سال قبل از قدرت خلع شده بود، اکنون قدرتمندتر از گذشته وارد میدان شده و آمریکا مجبور به عقب‌نشینی و ترک افغانستان شده است.
نکته ناامید کننده دیگری که بایدن با خبر ترور رهبر القاعده به مردم آمریکا به صورت ضمنی منتقل کرد این بود که آسمان(و حملات هوایی)، دیگر تنها نقطه ای است که واشینگتن از طریق آن می تواند اِعمال قدرت کند. روی زمین محیطی آشفته است و معادلاتِ جاری، در نقطه مقابل منافع آمریکا قرار دارند.
اخبار مرتبط با مرگ ایمن الظواهری خیلی زود به اخباری در راستای یادآوری شکست آمریکا و نَه پیروزی این کشور تبدیل شدند. آیا این خودِ بایدن نبود که یک سال قبل گفته بود که ماموریت آمریکا در افغانستان تمام شده و القاعده دیگر در این کشور نیست؟ بله این ادعای خودِ رئیس جمهور آمریکا بود. در این نقطه باید از وی پرسید پس چطور رهبر القاعده تنها با فاصله ای کوتاه از سفارتخانه های بریتانیا و آمریکا در کابل ترور شد؟ پاسخ این است که وی در این نقطه ترور شد زیرا این تصور را داشته که در مکانی امن است. نتیجه گیری که احتمالا خیلی دیگر از افراد شبیه به وی نیز داشته و دارند. ایمن الظواهری خطرناک ترین تروریست جهان بود و دستگیری وی نزدیک به 25 سال طول کشید. بایدن مرگ وی را یک پیروزی می داند با این حال شبیه به خیلی دیگر از پیروزی‌های اعلامی و ادعایی وی، این رویداد نیز یادآور شکست های فراوانِ آمریکا است. »
*لینک:
https://www.spectator.co.uk/article/biden-s-victories-look-a-lot-like-defeats
